اثربخشی واقعیت درمانی گروهی برافزایش انگیزش و کاهش اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان

پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی واقعیت درمانی گروهی بر افزایش انگیزش تحصیلی و کاهش اهمال کاری تحصیلی صورت گرفت.روش این پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل میباشد. جامعه پژوهش شامل دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهر مشهد است که در سال تحصیلی 90-89 حداقل در یکی از دروس خود نمره قبولی نگرفته اند و برای شرکت در کلا سهای جبرانی ثبت نام نموده اند . نمونه پژوهش به شکل داوطلبانه از میان دانش آموزانی که به پرسشنامه اهمال کاری و انگیزش تحصیلی پاسخ داده اند و بیشترین نمره اهمال کاری یا کمترین نمره انگیزش را کسب کرده اند ؛ انتخاب و سپس به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شد، هر گروه 10 نفر را شامل میشد و بعد از آن گروه آزمایش 8 جلسه واقعیت درمانی گروهی را دریافت کرد ولی گروه کنترل هیچ نوع برنامه ای نداشت. برای تحلیل داده ها از آزمون(tمستقل) استفاده شد و در انتها تحلیل داده ها نشان داد که واقعیت درمانی گروهی بر افزایش انگیزش تحصیلی تاثیر معناداری نداشته اما به طور معناداری موجب کاهش اهمال کاری تحصیلی گشته است.